Interesująca lekcja języka litewskiego z Mantasem Jodinskasem, uczestnikiem Misji Syberia 2019

20 maja uczniowie 7a klasy z nauczycielką języka litewskiego Sigitą Malmygą mieli zdalne spotkanie na platformie MC Teams z Mantasem Jodinskasem, uczestnikiem Misji Syberia 2019. Podczas tej lekcji uczniowie dowiedzieli się, że Mantas i 15 innych towarzyszy udali się na 10-dniową wyprawę do Kazachstanu, gdzie szukali grobów Litwinów deportowanych przez władze radzieckie, którzy zmarli w obozach, aby je uporządkować, postawić pamiątkowe symbole – krzyże i, po raz pierwszy w historii projektu, postawili sakralne ludowe pomniki – kapliczki słupowe. Uczniowie dowiedzieli się, że taka wyprawa obejmuje więcej działalności: nie tylko poszukiwanie grobów i ich porządkowanie, ale także spotkania z mieszkającymi tam dziećmi więźniów politycznych, wnukami, którzy zostali żyć w Kazachstanie, ale wiedzą, że ich korzenie są na Litwie.

Uczniowie dowiedzieli się również, że co roku 14 czerwca, w Dniu Żałoby i Nadziei, aby uczcić tysiące ofiar deportacji, organizatorzy Misji Syberia organizują odczyty imion, nazwisk i losów deportowanych i więźniów politycznych w różnych miastach na Litwie, które trwają całą dobę. Setki ludzi w różnych miastach zwykle czekają w kolejkach do czytania, aby przeczytać kilka stron z księgi nazwisk i losów deportowanych. Jednak w tym roku organizatorzy kampanii, aby nie stworzyć podstawy do rozprzestrzeniania się wirusa COVID-19, postanowili przenieść akcję „Powiedz, usłysz, ocal” („Ištark, išgirsk, išsaugok“)  do wirtualnej przestrzeni, tworząc specjalną platformę na Dzień Żałoby i Nadziei, dostępną pod adresem: www.birzelio14.lt.

Każdy zainteresowany tą misją może obejrzeć film https://www.youtube.com/watch?v=iS2BCKnC1Yc (youtube) lub https://www.lrt.lt/mediateka/irasas/2000095841/misija-sibiras-19-paliesti-tremti (LRT mediateka)  #MisijaSibiras19

Opinie uczniów klasy 7a na temat lekcji:

„Myślę, że Misja Syberia to projekt, który pomaga poznać ludzi, pracować w zespole, poznać historię. Uczestnik projektu poznaje także nowe miejscowości i kulturę ich mieszkańców. Dlatego uważam, że ten projekt jest ważny i każdy powinien spróbować w nim uczestniczyć. ”(Adam Szczygłowski)

„Witam, podczas ostatniej lekcji było bardzo ciekawie posłuchać pana Mantasa Jodinskisa. Zaciekawił mnie fakt, że uczestnicy wyprawy porządkują groby, ale przed lekcją myślałam, że zwykle tylko podróżują po świecie i pomagają tym, którzy zostali wygnani. Ta lekcja była bardzo interesująca i chciałbym usłyszeć trochę więcej o tej misji. ”(Patrycja Głazko)

„Dowiedziałem się, że Misja Syberia trwa od 2005 roku. Echem deportacji rozpoczętych 14 czerwca 1941 roku jest około 800 miejsc pochówku Litwinów. Podobało mi się, że Mantas opowiadał o tym, co uczestnicy robili podczas misji w Kazachstanie, ilu ludzi bierze udział w Misji Syberia. Chciałem też się dowiedzieć, czy takie wyprawy mogłyby odbyć się w Polsce czy w Rosji.“ (Rafał Dowgiało)

„Podobała mi się ta lekcja, ponieważ mogliśmy usłyszeć odpowiedzi na wszystkie pytania, które zadaliśmy podczas spotkania z uczestnikiem. Dowiedzieliśmy się o jego wrażeniach i doświadczeniu podczas tej misji”. (Gabriela Drakšaitė)

„Dużo się dowiedziałem o Misji Syberia, bardzo ciekawie było zadawać pytania i otrzymywać na nie odpowiedzi.” (Marek Antropik)

„Bardzo podobało mi się słuchać opowiadań uczestnika Misji Syberia. Dowiedziałam się, że w Kazachstanie i innych krajach były łagry. ”(Emilia Mikoleiko)

„Podobało mi się, że Mantas pojechał na Syberię i tam pracował, pomagał ludziom i zwiedził kraj. Dowiedziałem się, że Misja Syberia organizowana jest od 2005 roku, wzięło w niej udział ponad 13 000 młodych ludzi, zorganizowano 18 wypraw i tysiące prezentacji w szkołach, uniwersytetach, setki wystaw fotograficznych, dziesiątki filmów dokumentalnych. ”(Konor Miłosz)

„Bardzo podobało mi się to, że uczestnik Misji Syberia bardzo dokładnie wszystko opowiadał. Dowiedziałem się, że w Kazachstanie i innych krajach były łagry”. (Aleksander Łukacijewski)

„Najbardziej podobało mi się, gdy Mantas opowiadał o składanym krzyżu.” (Jowita Stanul)